1 Eylül 2008 Pazartesi

TEŞVİK

işte bu tutku cinayetleri doğuran.. hep bu kadar büyük hislerden doğuyor seri katiller.. yanmak ve yanmaktan zevk almanın sapıkça, sapkınca neşesi içimde.. seni seviyorum bak.. omurlarım birbirine geçip sonsuz, kıpır kıpır, yerinde durmayan bir hissizlik indiriyor bedenime.. bir anda o kadar fazla yükleniyor ki duygular beynime, patlıyorum yakıyorum yıkıyorum.. kendimi parçalayıp aşkı'mı akıtıyorum damarlarımdan.. yer gök kanımla ısınıyo.. bir anlık sensizlik düşüncesi bile karartıyo gözümü.. her an öldürmeye hazır bir katile dönüşüyor beynimin benden bile sakladığı o karanlık köşeleri.. evet "bak buyum" demek ne kadar da saçma bir cevap.. sen ben'i zaten biliyorsun.. deliliğin bir adım ötesinde.. arada bir sınırları aşan haylaz katil.. masum ama, evet mutlaka masum.. her ceset için var bir bahanem avuçlarımda.. tutuyorsun ya ama elimi.. bak nasılda mutlu gözlerim.. sen hep beni sev bütün cinayetere rağmen.. acı onlara, bana acımıyosan da..

Hiç yorum yok: