1 Eylül 2008 Pazartesi

dua

şeytan işi dualar dudaklarımızda.. çocukların şiddete maruz kaldığı haberleri geliyor.. sıkılıyorum.. iyilik ve mutluluk neden bize bu kadar alerjik reaksiyon başlatıyor ve kaşınmalar hep kanla sonlanıyor.. düşünüyorum.. dumanlarla ciğerleri harab etmek ne kadar mantıklı.. tek bir aşk dururken binlercesine erekte olmak.. bilemiyorum.. çevrem hep gri ve kötümser varlıklarla çevrelenmişken ne kadar daha yeşil tutabilirim bağımı bostanımı.. bilemiyorum.. son sözü söylemeye bunca hevesli insan.. söze başlamak için neden şiddeti seçer.. anlayamıyorum.. cahilim her bilenden elbet çokça cahilim.. ancak.. cehaletin erdem sayıldığı topraklarda daha ne kadar güdülürüm.. bilemiyorum.. anlayamıyorum ben.. yaşatmaya çalıştıkları yaratıkları.. yaşamaya çalıştıkları yaradılışları anlayamıyorum.. güneşin batışına hayranlıkla bakanların geceneden neden korkmadıklarını soramıyorum.. gün doğumuna gaflet uykusuyla karşılayanlar.. neden geceleri hep kısık gözlerle girerler kanımıza.. bilemiyorum.. bilmiyorum işte.. onların biliyorum dediği pek çok şeyi bilmiyorum.. stamıyorum ben bin yıllık kanımı.. yapamıyorum.. çocuklara tecavüz edip etinden kanından faydalanamıyorum sevdiklerimin.. göz yaşı dökememelerine hüzünlenip binlerce göz yaşı döküyorum.. ben .. ben bilemiyorum.. beceremiyorum becerilmişlerin dünyasında hayal kurmayı.. hayallerini satmalarını anlayamıyorum.. neden.. niçin.. hep sorularımla başbaşa kalıyorum.. onlar yaşıyor ise beceremiyorum.. lanet ben yaşamı onlar kadar bilemiyorum..

Hiç yorum yok: