ŞAİRE SELAM

ben.. sen.. boş kağıtlar, kalem ve düşünceler.. ilham perisi görünümünde hayatıma girişin ve dolmaya başlayan sayfalar eşliğinde soğuyup kabuk bağlayan benliğim.. kağıt, kalem, sen ve ben.. tam da üzerimize bahisler oynanmaktayken.. ansızın gidişin.. ben ve kağıt ve kalem.. ne kadar şaşkın bir köşede.. kağıt ve kalemdi oysa gidecekler arasında ilk sırada bilinen.. gidense sen.. kalem şaşkın mayhoş tavırlarla ruhsuzuğunu kulağıma fısıldamakta.. durgun kağıt. anın tadına varmakta.. ilk sen gittin oysa.. ne kadar da boşluklu bir yapıdaymış insanın içi yeni yeni farkettim.. gidişler ve gelişlerle doluymuş hayat, ki bana görünen hep "hoşçakal falanca belediyesi" tabelaları.. hoşgeldinlerin yokluğuna alışamamışım.. kağıt bir tuhaf.. kalemse işgüzar.. hayalleri ve umutları aksatmadan harab eden bir ılık rüzgar.. ilk sen gitmiştin bak oysa.. ben ve kağıt ve kalem.. ne kadar da uyumlu.. gidişin bir başka kitabın konusu.. şimdilik sadece hoşçakal.. kağıt ıslak ve kalem bir köşeye yaslanmakta.. benim ise dayanağım gün geçtikçe azalmakta..