1 Eylül 2008 Pazartesi

KIRMIZI

karıncalanmalar..
ayaklarımdan başlayıp tüm bedenime yayılıyo.. her seferinde aynı rutin işlev.. sakin bi şekilde teslim oluyorum.. ağır ağır baldırıma ordan kasıklarıma ve ciğerlerime kadar çıkan karıncalanmalar.. boynum ve nefes alma düzenim.. tüm bedenimi zapt etme çabasındaki koca karanlık bi canavar.. beynime ulaşması an meselesi.. gözler ve dudaklar.. ve tenim diyebileceğim her nokta.. kavrayıp kaldırdığı yer benden çok uzakta.. geçmişe dönüşler ve ani sinirsel patlamalar.. karıncalanmalar.. beynimi kurcalamaktalar.. kocaman bir et parçası sayılabilecekken bedenim.. ve ben ve tenim.. işte şimdi istila altındalar.. karıncalanlamar.. ne kadar çabalarsam çabaliim.. boşa bu kaçışmalar.. sen ve düşüncen ve senin düşüncenle gelen.. beni.. seni.. ve tüm benliğimi kaplayan karıncalanmalar..





ve hıçkırıklar..

Hiç yorum yok: