bulantı

Mavi uçan bir balona tutturdular elimi. Maviliği en eski gözyaşını içerisinde barındırmaktaydı besbelli. Ellerim kanat oldu ayaklarım tuhaf ucube pençeler. Balon elimden yükselip elimle birlikte tanrı oldu bir anda.. Gökyüzünü kapladıkça daha da heybetlenen ve gözlerini üzerimden ayıramayan bir tanrı.. Yarattığına aşık olmak yaradılışın büyük laneti. Öldürmeye kıyamadığı umutlarım vardı. Hepsi kanatlarımın altına saklanmış. Yükselmeye başladım.. Kanatlarım henüz acemi.. Burnum üşüdü.. Bir anda okyanuslar aşıp uzak kıtalara yaklaştım.. Deniz havası iyi gelir demişti yıllar evvel omzumda ağlayan bir kadın yalnızlığı için. İyi gelen sadece uzaklaşmak mıydı acaba. Soramadım intaharının ortasında.. İftahar etmek ve intahar etmek.. Yükseldim.. Sıcak hava akımları aksıklarımdan sıyrılıp insanlığa doğru ilerlerken ben kasıklarıma aşık oldum.. Ben ve kasıklarım ve beni terkedip giden sıcak hava akımı yavaş yavaş soğuduk birbirimizden.. Kasıklarım yırtıldı sandım ayrılık zor parça kopuyor bedeninden.. Gözüme ışık kaçtı.. Güneş haşmetli bir batışla bana küfürler saymakta.. Güneşe küstüm.. kasıklarım ben ve sıcak hava akımı.. Bir anda tavır yaptık güneşe.. Svümsiz orospu çocuğu.. Gözlerimi acıdığını faretmedi bile.. Önemsiz koca bir yanan kütle sadece.. Ben ve kasıklarım ve belkide artık yorulmuş kanatlarım şehrin ışıklarına aşık olduk.. Uzun isnan kuyruklarının sadece zaman kaybetmek için birbiri ardına dizildiği dizeler söyledik birbirimize.. Ben şarkılara aşık oldum oysa tek bir nota bilmeden dudaklarımı ıslattı kendi tükürüğüm.. Hiç bir müzik aletini okşamamış ellerle sarıldım sanrılarıma.. Uçmak ne yüksek irtifalı bir intahar biçimi.. Düşmeden bunca zaman nasılda dayandım.. Şaşırdık belli bir süre ben ve kasıklarım ve bizden artık iyice uzaklaşmış olan sıcak hava akımı.. Uzaklaştık.. Birbirimizden ve birbirimize yüklediğimiz sorumluluklardan uzaklaştık.. Sonra ben son tabakasında atmosferin ne tuhaf şey dedim hayat.. Ne kadar da yalan.. Soğuk iliklerime işlemiş.. Burnumda haylaz bir sümük.. Kasıklarım buz parçası.. Ay parçası geride bıraktıkalrımız.. Kapadım gözlerimi.. Kanat çırpmak büyük sorumluluk.. Dayanamadım daha fazla.. Kapadım kanatlarımı.. Gözlerim daha da üşüdü.. Göz yaşlarım mavi bir balon gördü sanki yanaklarımda.. Aktı ve yetişemedi. .Düştüm.. Öyle güzel ve sonsuz düştüm.. Ellerim ve kollarım ve bedenimden ayrı kalan her bir et parçam.. Düştüm ve benimle birlikte düştü.. Kanatlarım kapandı ve yeniden bir parça insan gibi düşündüm.. Düştüm.. Keyifle ve anlamsızca düştüm.. Yeyüzünün o hızla büyüyen parçalarına aşık oldum.. Ben ve kasıklarım ve kanatlarımın yerine yeniden gelen uzuvlarım.. Düştüm ve düşerken bile sonuma aşık oldum.. Acımadı.. Bu sefer ama gerçekten acımadı..