denenmiş

ben öldürmedim..
o bir cani..
ben öldürmedim.. kaçmalıyım ama şimdi.. ölmüş olana aslında hiçbir anne oğlum diyemezdi.. böylesi bir katil.. ama ben öldrmedim.. yemin olsun.. ölen ben yada bir başkası ellerim kanlı.. ben öldürmedim.. bir gölge.. peşime takıldı önce.. ayak sesleri gittikçe yaklaştı.. kan bulaştı ellerime kan bulaştı.. ama ben öldürmedim.. ben öldüremedim.. bir anne bana oğlum dedi.. oğlundan arda kalanlarla ben ona bir dünya yarattım.. kaçan.. hep kaçan ben ve kovalanan.. ellerim ayaklarım.. bağlanmış bir umutsuzluk kalesi.. yıkılmak dinmek bilmeyen işkence geceleri.. ben öldüremedim.. biri ona anne dedi.. oysa hiçbir evlat öyle bir kadına anne diyemezdi.. ben kaçmalıydım.. üzerim kanlı ve beni gördüğünü sanan gözler ardımdan baktı.. ben öldürmedim.. gençti esmer bir delikanlıydı.. oysa bak gözleri bir an bana nefretle baktı.. ben. ben, o an belki hiç oralarda bile değildim.. olay yeri sadece benim parmak izlerimle kaplı.. gitmeliyim.. ne olur sakla beni. kaçmama yardım et.. ben onca maktül varken, evlat olamamış bir anneyi öldüremedim.. kaçmalıyım ama.. gürültü yaklaşmakta.. ses artıyor nabzımda.. toprak kokusu bak buralara kadar gelen.. topraktan gelen toprağa dönen.. ben yapmadım.. yemin olsun.. gecenin karanlığını ben yarmadım.. beni kan tutar.. yapamam dedim.. dinlemedi elim kolum rahat durmadı.. çok geldi üstüme ama oda çok geldi.. ama ben yapmadım.. bunca çileye rağmen kanı ben akıtmadım.. kaçamamalıyım şimdi.. yardım et yakalanayım.. hiçbir annenin evladım diyemediği bir evladım.. bırak bir oğlum olmadan buralardan kaçayım..